موارد و مشکلات مربوط به ارتودنسی دندانپزشکی را می توان به دو گروه دندانی و فکی تقسیم بندی کرد. بهترین زمان برای مداخله برای هر کدام از این مشکلات بر اساس ماهیت و شدت مشکل نیز متفاوت می باشد و بهتر است ابتدا متخصص ارتودنسی وضعیت دندان ها را بررسی کند و زمان مناسب برای درمان را اعلام کند. با این وجود گفته می شود ۷ سالگی کودک زمانی مناسب برای معاینه ارتودنسی جهت اقدام مقتضی در سن مناسب کودک می باشد و علت آن این است که دندان های دائمی کودکان معمولا در سنین ۶ الی ۷ سالگی شروع به رشد و رویش می کنند و مشکلات ارتودنسی مربوط به فک و نامرتبی دندان ها در این سنین مشخص و معلوم می شوند. اینگونه وضعیت مشکلات فکی و دندان کودک در آینده به والدین گوشزد می شود و اگر قرار است در سن مشخص و مناسبی ، درمانی برای کودک انجام بشود والدین در جریان قرار می گیرند.
گفته می شود بهترین سن برای ارتودنسی ثابت دندان ۱۲ الی ۱۴ سالگی یعنی همزمان با تکمیل رویش دندان های دائمی نوجوان می باشد. البته بعد از این سنین نیز می توان درمان های ارتودنسی را انجام داد، تاخیر در درمان به منزله عدم امکان دریافت خدمات درمانی در آینده نیست. حتی در سنین بالاتر البته در صورت سلامت لثه ها و استخوان ها نیز انتخاب های درمانی متعددی جهت رفع مشکلات ارتودنتیک وجود دارند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد پیشنهاد می شود به صفحه انواع ارتودنسی دندان مراجعه کنید. البته توجه به این نکته حائز اهمیت می باشد که درمان های پیشگیرانه دندانپزشکی سبب کاهش هزینه ها و همچنین کاهش طول درمان می شود و اینگونه ترتیب بسیاری از ناهنجاری های دندانی و فکی در سنین فبل از بلوغ قابل درمان و کنترل می باشند.
