ایمپلنت دندان علاوه بر توانایی غذا خوردن و صحبت کردن بهتر، نقش مهمی در پیشگیری از تضعیف ساختار استخوانی فک و صورت دارد. ایپملنت‌های دندانی با کنترل نیروهای وارده در زمان خوردن خوراکی ها و جویدن غذاها از تحلیل استخوان جلوگیری می کنند. استخوان فک نیز با افزایش تراکم استخوانی به نیروی وارده واکنش نشان می دهد.
جنس ایمپلنت دندان از تیتانیوم می باشد و با اینکه یک عضو خارجی محسوب می‌شود، اما سازگاری بسیار خوبی با بدن فرد دارد. این امر سبب می شود تا فیکسچر و استخوان فک به راحتی با هم جوش بخورند و فرد یک درمان موفقیت آمیز داشته باشد.
روش های کاشت دندان:
کاشت دندان به ۲ روش (با برش لثه و بدون برش لثه) انجام می شود:
- کاشت دندان با برش لثه flap
- کاشت دندان بدون برش لثه flapless
برش لثه flap: در روش اولی، جراح لثه را برش می دهد تا به قسمت مرزی استخوان فک برسد. جراح لثه با استفاده از ابزار جراحی، لثه کنار زده می زند تا بتواند قسمت دریل استخوان را واضح ببیند. زمانی از این روش استفاده می‌شود که استخوان باریک است و باید دید مستقیم به استخوان داشت.
بدون برش لثه flapless: در صورتی که استخوان باریک نباشد و دارای قطر کافی باشد از روش بدون برش لثه استفاده می شود. این روش به ایمپلنت دیجیتال نیز معروف است. از آنجایی که این روش دیجیتال می باشد و با استفاده از راهنمای جراحی انجام می‌شود، بدون خطای دستی می‌باشد. راهنما همانند یک شابلون روی فک قرار گرفته و موجب می شود که میزان خطا در دریل اشتباه و غیر عمود فک بسیار کم شود. بدین صورت طول عمر بیشتری خواهد داشت. طی این روش نیازی به بخیه زدن فک نمی باشد و سطح آسیب به بافت های نرم و سخت دهان و دندان حداقل ممکن است.
اینکه بهتر است از کدام روش برای کاست دندان استفاده کنید، می توانید به متخصص ایمپلنت دندان مراجعه کرده و از راهنمایی وی استفاده کنید.
